روزی روزگاری رو ببینید.

اینکه عرض می کنم که روزی روزگاری ببینید سبب داره. بی علت نیست.

اولا دیالوگاش رو به سبک حرف زدن قدیمی ها درآورده. مثلا یکی از بازیگرا می خواست بگه که مراد بیگ ترسناک و قدرتمنده می گفت "قدش اوجه. دندوناش گرازه". اینجور حرف زدن لذت بخشه. نوشتنش هم سخته.

دو اینکه داستانش دلنیشن و دلچسبه. عادی شروع می شه، عحیب پیش می ره و فوق العاده به آخر می رسه.

سه اینکه موسیقیش فوق العادست. آهنگش کار فرهاد فخرالدینیه.موسیقی هایی که شما در متن سریال می شنوید، متنوعه. بیشترش با اون چیزی که در ذهن مردم جاافتاده (موسیقی تیتراژ)  فرق داره.

ببینید این سریال شاهکار رو.